12 december 2010

Gladheid, sneeuw, kerstvoorbereidingen en nog veel meer....



Stoere Sanne weer op de ski's !!
Zuid Noorwegen is op dit moment een ijsbaan. Het is hier al de hele maand december flink koud geweest, zelfs nachten met -20 en overdag waren temperaturen van -10 ook heel normaal, maar afgelopen vrijdag steeg de temperatuur tot iets boven 0 en heeft het 1 nacht geregent en sindsdien vriest het weer en zijn de wegen ijsbanen. De sneeuw is gelukkig niet weggeregent en er wordt flink gestrooid met steentjes en worden de wegen snel sneeuwvrij gemaakt, maar toch blijft het gevaarlijk. Florian genoot ervan, want elke oprit is een kleine ijsbaan en zo kon hij met z'n bilslee overal heerlijk glijden in onze straat.
Sanne en Willem-Jan zijn afgelopen zaterdag weer voor het eerst dit jaar wezen slalom skien in Siljan, hier 40 min. vandaan. Eigenlijk zouden we met z'n viertjes, maar Florian was moe en verkouden dus ben ik maar lekker thuis gebleven met hem.

Alles ademt hier in Noorwegen kerst, zo ontzettend gezellig. De huizen zijn voorzien van lichtjes, in elk huis zie je kerstverlichting langs de ramen en alles is prachtig versiert. De winkels zijn kerst, op de radio is kerst, de kinderprogramma's zijn kerst, de pakken melk zijn kerst en zelfs de gordijnen zijn kerst....heerlijk de maand december in Noorwegen !! Wij genieten mee met de noren die zo goed kerst kunnen vieren.

Florian heeft elke dag een knutseluur op de kinderopvang en komt met de mooiste werkjes thuis in de thema kerst en Sanne heeft dinsdag een kerstontbijt op school en dan is het voor haar alweer de laatste week en heeft ze kerstvakantie. WJ en ik hebben dit jaar ook 10 dagen vrij met de kerst en daar gaan we lekker van genieten.

Florian in onze straat op de slee

Van de week heb ik een gesprek gehad op de kinderopvang samen met iemand die Florian begeleid i.v.m. zijn spraakachterstand. Ze hebben opnieuw testjes bij hem gedaan en de conclusie is dat hij een jaar achterloopt. Hij begon al met een spraakachterstand in NL, toen hij 2 was begon hij iets te praten en daarna werd het natuurlijk nog lastiger voor hem, want toen ging hij met 2,5 naar de noorse kinderopvang en moest hij er opeens ook noors bij leren. Eigenlijk moet hij na de zomer na de gewone school, die begint hier als je 6 wordt en in 2011 wordt hij 6. Gelukkig mag hij 1 jaartje extra op de kinderopvang blijven, daar krijgt hij 6 uur extra begeleiding voor zijn taalachterstand en mag hij nog lekker even kleuteren....daar zijn we wel blij mee.

Vorige week zondag zijn we naar een prachtig kerst concert op Brunstad geweest, de muziek was prachtig, echt genoten van ons avondje uit !! Via de link een korte impressie van de fantastische avond;                  klik op deze tekst: kerstconcert op Brunstad

Julekonsert op Brunstad

Deze week begon Florian in 1x over Nederland te praten, daar wonen opa en oma he mama, ja dat klopt zei ik, ja maar die ene opa is heel erg ziek en die woont er eigenlijk dan niet meer en dan is oma heel erg verdrietig. Ja, dat klopt zei ik, we hebben het er eigenlijk niet heel erg over gehad met Florian, wel dat opa ziek was en nu niet meer bij oma woont maar in de hemel is, maar toen we dat 1x hadden verteld hoorden we hem er niet meer over en we vroegen ons ook af in hoeverre dat doordringt bij een kind van 4. Maar toch krijgen ze soms meer mee dan je denkt. Toen zei hij dat hij ook heel verdrietig was want nu kreeg hij geen verrassingseieren meer....ah dan breekt je hart toch, ongelooflijk dat hij daar in 1x weer opkomt, het is toch een jaar geleden dat we met hem in NL waren bij opa en dat hij dat altijd van opa kreeg, nu moest ik het maar voor hem kopen en dat gaan we de komende week dan gezellig doen samen, een verrassingsei van opa !!

Het is ook niet te beschrijven hoe erg het gemis is van mijn vader, dat kun je je van te voren niet bedenken en dat kunnen anderen je ook niet uitleggen, maar ik moet zeggen dat het verschrikkelijk is. Elke keer kom je in een nieuwe fase van het verwerken en het valt echt niet mee. Zaterdag was ik Sanne's ontplofte slaapkamer aan het opruimen, afstoffen en stofzuigen en terwijl ik ermee bezig was stroomden de tranen over mijn wangen, dat kamertje heeft mijn vader samen met Sanne uitgezocht bij de Ikea, alle meubels en samen hebben ze het zo ingericht en dan overvalt het gemis je toch weer zo en zo zijn er zoveel momenten dat het echt verschrikkelijk is om hem te moeten missen, we hadden zo graag nog een jaar of 20 van hem willen genieten, zo'n leuke, lieve en gezellige vader !!

Gelukkig heb ik een lief zusje Denise die ik vaak kan bellen en we kunnen er samen goed over praten, ze brengt af en toe een bloemetje naar z'n graf en dan ga ik in gedachten met haar mee en we hebben wel veel aan elkaar in deze moeilijke tijd, dat is wel super en verder denk ik dat de pijn op een gegeven moment over gaat in mooie herinneringen....maar dat kost gewoon tijd.

Je kunt ook niet alleen maar verdrietig zijn, dat zijn momenten in de week en verder gaat het leven hier ook gewoon door en geniet ik nog steeds enorm van ons leven in Noorwegen, van WJ en van Sanne en Florian, verdriet en plezier gaan toch samen, hoe raar het ook is......het is weer zondagavond, het weekend is weer voorbij gevlogen, op naar een leuke week weer op ons werk, school en op de kinderopvang !!! Tot blogs....Gina

28 november 2010

Julebord en nog veel meer...



Julebord is een feest, een gezelschap of een restaurantbezoek in de tijd voor kerst in december of eind november. Er wordt traditioneel eten en alcohol geserveerd, vaak in vorm van een buffet. Julebord wordt vaak georganiseerd vanuit je firma of organistatie waar je aangesteld bent of lid van bent. Wikipedia.

Dit is 1 van de vele tradities die Noorwegen rijk is rond de kerstperiode. Julebord....en die heb ik ook weer gehad afgelopen weekend met mijn werk. Dit jaar gingen wij naar Lyngørporten, een plaatsje hier anderhalf uur vandaan. Het lag prachtig aan de kust en het bestond uit een restaurant met allemaal huisjes erom heen die verdeeld waren in hotelkamers, echt prachtig !!


 
Eerst hadden we een buffet met overheerlijk eten, o.a.  lutefisk, ribbe en pinnekjøt, typisch noors eten voor rond de kerst, maar daar wordt ik niet echt blij van, dus ik heb het gehouden bij de andere hapjes die klaar stonden. Daarna was er life muziek en konden we gezellig op banken rond een openhaard zitten. Het was een supergezellige avond samen met mijn collega's. Na een korte nacht hadden we de volgende dag een ontbijt en vertrokken we weer richting huis. Een leuke gewoonte !!


Voorbeeld van een julekalender, voor elke dag een kado in de sok.

Verder zijn de noren weer aardig in de "kerststress".....het huis moet van onder tot boven gesopt worden, de gordijnen moeten verwisseld worden en het huis moet omgetoverd worden in een kersthuis. Een julekalender moet er gemaakt worden voor de kids, elke dag in desember mogen ze een klein kadootje uitpakken tot 1e kerstdag. Heel veel verschillende soorten koekjes moeten gebakken worden en niet te vergeten...er moeten bergen kado's gekocht worden, voor tantes, ooms, neefjes, nichtjes, buren en vrienden, te gek om los te lopen !!

moderne julekalender

Wij doen nog maar niet mee aan al die gekte en houden ons bij het kopen van wat leuke kado's voor Sanne en Florian en natuurlijk het versieren van ons huis tot een gezellig kersthuis. We vieren kerst i.p.v. sinterklaas en we gaan waarschijnlijk ergens een huisje huren voor een paar dagen rond de kerst in de buurt van een skipiste en verder gaan we genieten van elkaar en dat we allemaal lekker vrij zijn.....heel wat relaxter dan de noren en zonder kerst stress !! Maar verder is de sfeer hier in Norge wel heel erg gezellig in december en daar genieten we natuurlijk van mee....


Vandaag is er weer wat sneeuw gevallen, waarschijnlijk nog niet zoveel dat het echt blijft liggen, maar alles ziet er weer prachtig wit uit. Wij gaan hier genieten van de maand december met z'n vieren !!

19 november 2010

November 2010


Sanne & Laurie
Alweer meer dan 5 weken geleden dat ik voor het laatst mijn blog heb bijgewerkt....wat vliegt de tijd !! Het zijn hier ook drukke weken geweest voor mij met cursussen, bezoek, werk en nog veel meer dingen. Normaal gesproken vinden wij de maand november de saaiste maand van het jaar, de winter begint, maar er ligt nog geen sneeuw, het is vaak bewolkt en het kan af en toe regenen en dat zijn we na al die maanden met zon niet meer gewend. Maar dit jaar is de maand november voorbijgevlogen en zitten we nu al weer bijna in de feestmaand december. Even een kort verslagje van onze novermaand:

HJ Floor kwam met de auto naar Noorwegen om een weekend naar Brunstad te gaan en hij nam zijn dochter Laurie mee. Laurie en Sanne zijn dikke vriendinnen, ondanks de grote afstand en Laurie heeft gezellig een lang weekend bij ons gelogeerd. Ze had cadeau's meegenomen voor Sanne en Florian en wij zijn ook verwend met stroopwafels, hagelslag, jodekoeken, port en bailyes. De meiden hebben genoten samen....en zondag hebben we haar weer in Larvik bij de boot afgezet waar HJ weer op haar stond te wachten.

Vroeger had ik een heel lief vriendinnetje Janne Weitkamp...vooral in de zomervakanties als we op de KD waren samen gingen we veel met elkaar om. En nu is ze samen met haar man Timo en haar 2 leuke kids ook geemigreerd naar Noorwegen en woont ze in Heistad, zo'n 10 minuten bij mij vandaan en dat is wel heeel erg gezellig !! Ze is al een paar keer bij mij geweest en ik bij haar en we hebben het supergezellig samen, toch wel heel leuk om zo'n NL vriendin in de buurt te hebben!! Ik denk dat we nog wel veel aan elkaar kunnen hebben de komende tijd !!

De week erna had ik cursus in Oslo waar ik 2 dagen ben geweest. Dat was ook weer heel intressant en ik heb er weer veel geleerd. Want de jaarafsluiting komt er weer aan en dat is niet makkelijk hier in Noorwegen. Ik was daar samen met andere collega's die op de boekhouding van verschillende afdelingen van AOF werken en dus hetzelfde doen als ik moet doen. Ook heb ik een gesprek gehad met diegene die het hoofd is van onze afdeling en zij was gelukkig supertevreden over hoe het nu ging en ik krijg de mogelijkheid om veel meer verantwoording te nemen en veel meer te gaan doen dan dat ik nu doe en daar ben ik wel blij mee....deze baan is al veel meer dan ik ooit in NL heb gedaan en nu krijg ik ook nog de mogelijkheid om mij nog verder te ontwikkelen. Jullie lezen het ik ben meer een type die graag werkt dan die thuis zit en de huishouding moet doen. Gelukkig heb ik WJ en doen we alles thuis alles samen zodat ik ook meer kan werken.

Hier in Norge werken veel vrouwen 100% en is de kinderopvang
supergoed geregeld, heel anders dan in NL, maar je hebt hier wel korte dagen, dus je bent zeker om 4 uur thuis en in de zomer nog een half uurtje eerder. Ik werk nu 75% en ze hebben gevraagd of ik ook meer wilde werken, maar die uren mag ik vanuit huis werken, dus dat is wel heel aantrekkelijk !!

Een week later kwamen WJ's ouders samen met mijn moeder van woensdag tot zondag bij ons op visite en dat was feest, maar ik vond het ook heel emotioneel. Het was voor het eerst dat ze zonder mijn vader kwam en dat was toch duidelijk merkbaar, zowel voor haar als voor ons. En voor mijn moeder was het ook even moeilijk om haar plekje weer te vinden, want ik zei ook tegen haar, u kunt en u mag papa niet vervangen, dat kan niet, maar wat missen we die man toch verschrikkelijk. Maar ondanks het grote gemis hebben we toch een heerlijke dagen gehad samen. Vrijdag was ik jarig en op die dag waren we allemaal vrij. WJ had middagdiensten gedraait die week en daarom ook vrij op vrijdag en voor Sanne hadden we vrij gevraagd op school, dat is hier nooit een probleem. Mijn moeder en ik hebben geprobeerd om een appeltaart en een budapesttaart te maken en die mislukte allebij. Volgens mijn moeder lag het ook aan mijn oven, maar ik weet wel dat ik geen held ben in het maken van eten, taarten en de huishouding doen, dus het zal ook echt wel aan mij liggen :-)  Vandaag komt Heleen, een vriendin van mij die al heel lang in NL woont en zij gaat mij proberen te leren hoe ik een appeltaart maak...hahaha....ja, mijn kwaliteiten liggen ergens anders moet ik maar denken.....

Voor mijn verjaardag heb ik een mooie nieuwe mobiel gekregen, een Desire HTC met alles erop en eraan....en verder heb ik een gezellige middag gehad met bezoek van Janne en Timo, Zefanja, Elin en Elmer en natuurlijk mijn moeder en schoonouders.
Samen met mijn moeder zijn we nog gezellig wezen shoppen in Down Town in Porsgrunn en met mijn schoonouders zijn we in Langesund naar de zee geweest. Sanne heeft weer een schildercursus gekregen van mijn moeder en verder was het vooral veel spelletjes doen en bijkletsen.

Dus...november zat vol en nu kijken we uit naar de gezellige maand december. De noren zijn al hard bezig om alle cadeau's in de slaan die ze voor alle tantes, neefjes, nichten, ooms enz. moeten kopen en daar hoeven we gelukkig niet aan mee te doen. Maar aan alle andere gezellige activiteiten doen we natuurlijk wel gezellig mee. Komende vrijdag heb ik "julebord" een vaste traditie op het werk. We gaan uit eten en blijven daarna een nachtje slapen in een hotel. Ik hoop dat het gezellig wordt, want als de noren de kans krijgen om alcohol te drinken dan grijpen ze dat met beide handen aan en is het niet heel erg raar als er hier en daar een paar te diep in het glaasje hebben gekeken....maar dat zal bij mijn werk wel meevallen. Ik ga in ieder geval genieten van een nacht slaap zonder tig keer gewekt te worden door Florian.

Nu gaan we weekend vieren....tot blogs.....Gina

09 oktober 2010

Begravenis en ons leven weer in Noorwegen

Laatse foto van ons 7, mei 2010

Dat is weer lang geleden dat ik mijn blog heb bijgewerkt. Ik was het een beetje aan het uitstellen, want ik wilde graag over de begravenis nog wat schrijven, maar aan de andere kant is het ook moeilijk om het zomaar hier te typen...beetje dubbel. Je wordt bij dat soort acties weer zo geconfronteerd met de harde waarheid dat mijn vader niet meer leeft, en daar zie ik dan toch tegen op!! Maar aan de andere kant is het ook fijn om het over hem te hebben.

Na een lange reis, (we vertrokken 's ochtends half 7 en kwamen 's avond half 11aan) kwamen we aan in Apeldoorn waar mijn moeder ons stond op te wachten. Een emotioneel weerzien was dat !! De volgende dag was gelijk de condoleance al en stond ik daar met mijn familie en dacht echt, wat moet ik hier...het wilde nog niet echt tot mij doordringen dat hij echt was overleden, heel vreemd en heel naar. Dat komt natuurlijk ook omdat ik in Noorwegen woon en ik er de laatste 2 weken niet bij ben geweest. Er kwam ook geen einde aan de rij met mensen die ons wilden condoleren en dat was tegelijkertijd ook zo indrukwekkend om mee te maken hoeveel mensen er waren die ook zo verdrietig waren dat mijn vader was overleden, collega's, verre familie, familie, vrienden, kenissen, buren enz.

Dinsdagochtend op de Kadijk

De dinsdag erna zou de begravenis zijn. En je beseft je van te voren niet hoeveel er geregeld moet worden voor een begravenis. Gelukkig had mijn vader erg veel op papier gezet, dat scheelde voor ons enorm met keuzes maken en mijn broer Willem had samen met Jan vd Linden, een goede vriend van mijn vader al heel veel voorbereidend werk gedaan. Het was fijn om de zondag en maandag bij mijn moeder in huis te wonen en veel met haar te kunnen praten en daar kwamen mijn andere broer en zussen ook veel. Samen hebben we maandagavond afscheid genomen bij het uitvaartcentrum waar mijn vader lag en dat was hartverscheurend en heel indrukwekkend. Alle 45 bloemstukken lagen bij hem en we hebben alle linten met mooie teksten samen gelezen, samen gehuild, waxinelichtjes aangestoken en samen afscheid genomen. Dat was zwaar, heel zwaar, heel indrukwekkend en eigenlijk onbeschrijvelijk.
Erehaag op de begraafplaats
Gelukkig heeft Sanne een gezellige week gehad, we wilden ook niet dat zij de hele tijd bij mijn moeder in huis rondliep en alles mee kreeg  van alle overleg en alles wat wij elkaar te vertellen hadden als volwassenen en dat ze al ons verdriet mee zou maken. Ze kon een paar dagen bij Laurie, haar nichtje logeren en ze is een dag naar haar vriendinnetje Nathalie geweest die toevallig haar verjaardagsfeestje vierde die middag en zo heeft ze alleen de begravenis zelf meegemaakt. Daar was ze zo verdrietig en heeft ze zo lopen huilen, heel moeilijk om te zien en moeilijk ook om haar te trootsen, want haar lieve opa, waar ze zooo gek mee was en die ook zoo gek op haar was waren we aan het begraven en dat is voor een kind natuurlijk niet te bevatten. Hij heeft ook zoveel voor haar betekend en zoveel vertrouwen gewonnen bij haar en hij heeft al die 10 jaar zo goed voor haar gezorgd, ongelofelijk !! Dat heeft hij natuurlijk ook voor Florian gedaan, maar hij is te klein om alles te snappen en hij huppelde gezellig met ons mee over de begraafplaats om alle mooie bloemen voor opa naar het graf te brengen.
Op de begraafplaats

De begravenis was indrukwekkend !! Het was een stormachtige dag, het regende en waaide....de dag begon op de Kadijk, zijn lievelingsplek en het was mooi dat we daar de begravenis konden beginnen ipv in een uitvaartcentrum. We hoorden mooie toespraken van Hermen en Jan, de 2 goede vrienden van mijn vader en van Jan Hein Staal en ook hebben Willem en Denise mijn broer en zusje daar wat gezegd. Heel indrukwekkend ook om te horen wat mijn vader voor hun 2 heeft betekend !! In de zaal waren rond de 400 man aanwezig.

Daarna vertrokken we in stoet naar de begraafplaats. Daar stonden alle mensen als een erehaag op een rij en mochten wij, als familie en de kist met de dragers door de erehaag heen, en dat was ook heel indrukwekkend. We waren erg verdrietig op de begraafplaats zelf, daar hoorden we nog wat mooie woorden van verschilldende mensen, oa van mijn oom HJ Floor en dat was ook goed om te horen.
De dag erna scheen het zonnetje weer en zijn we nog even naar het graf geweest.

Daarna zijn we naar het huis van mijn moeder gegaan om daar wat te eten samen. 's Avonds hadden we nog een herinneringsbijeenkomst voor hem op de Kadijk. Daar waren ook rond de 500 mensen aanwezig en deze avond vond het ook heel bijzonder. Deze avond is meer georganiseerd vanuit de christelijke gemeente waar mijn ouders en waar ook ik bij zit en het was een soort eredienst ter nagedachtenis aan hem. Die avond hadden wij als kinderen en mijn moeder alle ruimte om te spreken over mijn vader. Willem en Denise hadden dit overdag gedaan en zo konden Johanna, Lianne en ik en mijn moeder dit 's avonds doen. We hadden allemaal een lang stuk op papier gezet en het was zo ontroerend om mijn zusjes en mijn moeder daar te horen over alle goede dingen die ze meegemaakt hadden met hem.

Ook hoorden we daar wat hij betekend heeft voor veel andere mensen, heel indrukwekkend hoe mijn vader hier op aarde heeft geleefd en hoe hij zijn geld, tijd en energie heeft gebruikt om het anderen naar hun zin te maken. Wij als kinderen vertelden o.a. dat wij door hem als prinsesjes zijn behandeld. Hij bracht ons altijd overal naar toe en vroeg dan ook gelijk, hoe laat zal ik je weer halen ipv de zeggen dat een andere vader misschien ons wel terug kan brengen, toen ik 18 was en een autootje kreeg zorgde hij dat hij warm was en alle ijs eraf gekrabt was in de winter voordat ik naar school of naar mijn werk ging. Hij bracht mijn moeder thee op bed toen Denise werd geboren en vanaf die dag heeft hij elke dag ons elke ochtend wakker gemaakt met een kopje thee totdat we uit huis gingen. We vertelden hem altijd al onze "geheimen" op wie we verliefd waren enz, wat we mee hadden gemaakt. Eigenlijk konden we alles delen met hem en was hij onuitputtelijk in het bedenken van dingen die leuk waren voor ons. Een hele lieve, goede, gezellige, gulle vader !! Een betere kan ik mij niet voorstellen !!
Mijn vader en ik.....34 jaar geleden, 1 van de 1000 mooie herinneringen en foto's.

Nu zijn we weer terug in Noorwegen en kunnen we leven met de prachtige herinneringen aan hem. Ik heb veel contact met mijn broer en zusjes en met mijn moeder en het gaat goed met iedereen. Het klinkt gek maar bij ons allemaal overheerst nu een klein beetje de opluchting, omdat de laatste weken die hij leefde zo heftig waren, hij heeft zoveel pijn gehad en het was zo naar en zo hartverscheurend om hem pijn te zien lijden en hem zo op een bed te zien liggen, die actieve man die hij altijd is geweest, zo snel veranderd in een zieke man die niets meer kan. Zo langzamerhand gaat die opluchting over in het gemis en begin ik foto's terug te zoeken waar hij op staat en denk ik veel terug aan alle mooie dingen die ik samen met hem beleefd heb in mijn leven. Hij blijft mijn grote voorbeeld, mijn held !! En ik zal hem ongelofelijk gaan missen in de periode die nu gaat komen en ik zal blijven terugdenken aan een lieve vader die ik 35 jaar lang heb gehad !!!
mijn lieve ouders, zomer 2009

09 september 2010

Mijn vader.

Mijn vader en ik  (nov.2009)

Afgelopen nacht is mijn allerliefste vader in zijn slaap overleden. Het gaat goed met mijn moeder, broer en zusjes. De laatste 2 weken waren erg zwaar voor iedereen en we wensten ook voor hem dat hij snel en rustig in mocht slapen en dat is vannacht gebeurd. Het is wel heel erg heftig om nu niet gelijk naar mijn moeder toe te kunnen en haar een dikke omhelzing te geven, maar zo is het nu eenmaal als je ervoor kiest om te emigreren, hoewel we natuurlijk geen rekening hebben gehouden met het feit dat 1 van mijn ouders zo jong zo ziek zou worden. Gelukkig gaat het goed met haar en wordt ze omringt door liefde, zorg en aandacht van haar andere kinderen.

We zullen hem ongelooflijk gaan missen, hij was altijd zo'n geweldige vader, zo'n lieve opa. Ik mag mezelf gelukkig prijzen dat ik uit zo'n warm en gezellig nest kom. Hij is een groot voorbeeld voor mij om een goede ouder te zijn, jezelf weg te cijferen en alles over te hebben voor de ander. Ik ben blij dat ik zo'n lieve en goede vader mocht hebben en ik heb stapels goede  herinneringen aan hem en die zullen hopelijk het gemis verzachten.

Morgenochtend nemen we de boot van Larvik naar Denemarken en we rijden dan door naar Nederland.
Bedankt voor alle lieve berichtjes via deze weblog, facebook, dat heeft mij de afgelopen weken wel heel erg goed gedaan !!

Gina

28 augustus 2010

Mijn vader (voor bekenden van mijn vader....)

Ik zal even tijd nemen om mijn blog bij te werken over mijn vader. Hij is heel snel achteruit gegaan de afgelopen 2 weken. Het is begonnen op zijn verjaardag en vanaf dat moment is hij zijn slaapkamer niet meer uit geweest. Vorige week vrijdag vroeg mijn moeder aan de arts of hij kon vertellen wanneer ik het beste vanuit Noorwegen naar Nederland kon komen om nog bij hem te kunnen zijn voor hij overlijd en de arts zei, ze moet het eerste vliegtuig pakken nu die er gaat, want hij gaat nu echt achteruit.

Ik ben afgelopen zondag naar Nederland gegaan en daar heb ik samen met mijn vader, moeder, broer en zusjes 4 onvergetelijke dagen gehad. Alle soorten emoties vliegen voorbij in die 4 dagen, verdriet, blijdschap, dankbaarheid enz. Hij is maandag overbracht naar een hospice, 3 straten verderop en dat is nu een goede plek voor hem. Mijn moeder kan daar s' nachts bij hem blijven slapen en overdag wordt er een groot deel van de zorg overgenomen door vrijwilligers en een verpleegkundige, zodat mijn moeder niet meer zoveel hoeft te regelen en na hoeft te denken over alle medicijnen.

Zondag en maandag waren 2 onvergetelijke dagen, mijn vader was overdag de hele dag helder en we hebben veel kunnen praten, lachen en regelen. Mijn zussen en broer en ik konden de hele dag bij hem zijn. En hij kon al die 4 dagen zeggen dat hij een goede dag had gehad, ondanks alle pijn en alle verdriet, overheerst toch de positieve dingen van die dag bij hem, heel bijzonder.

Na lang nadenken en overleg met de arts en mijn moeder heb ik toch besloten om afgelopen donderdag weer terug te gaan naar Noorwegen, hoewel ik weet dat hij elk moment nu kan overlijden. Het moment kan ook over een week komen en dan was het toch beter om weer terug te gaan naar mijn gezin en om te proberen om extra te werken in het weekend zodat ik bij ben als ik weer terug ga. Een moeilijke beslissing, maar we hebben goed afscheid genomen van elkaar en het is goed zo. Ik ging met een heel erg verdrietig gevoel naar Nederland en ik kom met een heel ander gevoel nu weer aan in Noorwegen, dankzij mijn vader !!!

Volgens de laatste berichten van gisteravond zijn de heldere, wakkere momenten niet zoveel meer aanwezig bij mijn vader, de morfine wordt elke dag flink opgevoerd en daardoor komt hij steeds vaker en langer in een slaaptoestand terecht. Met mijn moeder gaat het goed, ze heeft zoveel en zo goed voor hem en ons gezorgd, wat een sterke vrouw !! Deze info is vooral bedoelt voor bekenden van mijn vader, zodat ze toch op de hoogte blijven hoe het met hem gaat.....

Gina

14 augustus 2010

Vervolg...vakantie !!

BBQ op het Ivarsand met Judith, Harm, Justin & Marthilde

Ons laatste vakantieweekendje is nu aangebroken en dan begint het gewone leven weer !! We hebben zoo genoten van onze vakantie en we hebben ook zoveel leuke dingen gedaan en leuke mensen ontmoet. De laastse week van onze vakantie zijn we veel op Brunstad geweest. 

Ons appartementje voor 3 dagen


Van zondag tot dinsdag hadden we ook een appartementje daar. De kinderen genoten van alle activiteiten zoals een trein die over het terrein reed, de kinderdag met heel veel attracties, een 4D film en nog veel meer en natuurlijk vriendinnetjes voor Sanne uit Nederland die ook naar Brunstad op vakantie kwamen.
Florians favoriet....het treintje.




Vriendinnen uit NL

Donderdag kwamen Justin en Marthilde, Judith en Harm en hun kinderen bij ons. Eerst hebben we geluncht bij ons thuis en daarna zijn we naar het Ivarsand gegaan. Daar bleek het zo lekker weer, dat we besloten om onze grote bbq op te halen en alle vlees, salades en drinken zodat we daar konden bbq en dat was zooo gezellig. De kinderen vermaakten zich de hele dag met zwemmen, krabbetjes en kwallen vangen en spelen in het zand terwijl wij konden genieten van het zonnetje. Een geslaagde dag dus !!

Marlou bleef die nacht bij Sanne logeren, die meiden hadden het zo leuk samen....en de volgende dag hebben we Marlou weer naar haar ouders op Brunstad gebracht.

Vandaag een rommeldagje thuis en morgen weer genieten van de zon, volgens de weersverwachtingen wordt het  24 graden, dus gaan we weer een mooi strandje hier in de buurt opzoeken.

Ivarsand
Maandag begint Florian op een nieuw kinderdagverblijf. Hier in Noorwegen krijg je als ouders 3 dagen betaald verlof omdat je kind 3 dagen kan wennen en je 3 dagen mee kan gaan naar de kinderopvang, de 1e dag 3 uurtjes en de dagen erna steeds langer.
Kwallen en krabbetjes zoeken...

Vandaag is mijn vader jarig, 62 wordt hij vandaag !! Sanne was gister in tranen omdat ze zoo graag op zijn verjaardag wilde zijn, maar helaas, dat kan natuurlijk niet. Eigenlijk was het ook de bedoeling dat mijn ouders hier de afgelopen 2 weken zouden zijn en dus zouden wij zijn verjaardag hier in Noorwegen vieren, dus het is voor ons allemaal even slikken....maar zo is het nu eenmaal en daar veranderen we allemaal niets aan, hoe graag we dat ook zouden willen !!! Het gaat redelijk met hem nu, het wisselt een beetje van dag tot dag, soms heeft hij een goede dag, dat betekend nog niet dat hij dan veel kan, hij is wat in huis aan het rondlopen en rust tussendoor steeds op zijn ligstoel en soms heeft hij wat meer pijn en een minder goede dag. We hopen dat hij de tijd die hij nog heeft vooral bestaat uit de goede dagen, zodat hij geen pijn heeft en af en toe wat kan computeren of wat in de tuin kan zijn......het blijft een beetje onvoorspelbaar voor hem en ons allemaal.....
Florian op Brunstad, genieten van het mooie weer...

Maar we zijn blij dat hij het nog steeds goed neemt en als we hem bellen horen we een blije man, die gelukkig is met zijn vrouw en met zijn kinderen en met zijn leven, heel bijzonder !! We wensen hem dan ook een goede dag toe vandaag !!! En zijn met ons hart bij hem en mijn moeder.....en ik denk dat we vandaag ook maar een gebakje kopen en het meevieren vanuit Noorwegen !!

Nog even genieten van ons weekendje en dan......
Gina

03 augustus 2010

Vakantie !!!


Eindelijk...daar hadden we lang naar uit gekeken, gewoon lekker vakantie in Noorwegen. We hadden bedacht om eens richting het westen te rijden, die kant van Noorwegen hadden we nog niet gezien en volgens de verhalen moet het er zo mooi zijn. We zijn 2 nachten in Rosendal geweest, in een trekkershutje die er wel gezellig uitzag van binnen. De locatie was prachtig met uitizicht over de fjord.
Ons 1e hutje in Rosendal
Florian in het Akvariet
Na 2 dagen zijn we doorgereden naar Bergen, een prachtige tocht. In Bergen hadden we voor 2 nachten een hotel geboekt in het midden van de stad. Bergen is een prachtige grote stad. We zijn met een soort treinbaantje de berg op geweest met prachtig uitzicht over Bergen, we zijn naar een mini dolfinarium geweest en we zijn lekker uit eten geweest. We hebben in de stad geslenterd en genoten van het mooie weer.

Daarna zijn we naar de plaats Geilo gereden, via een andere weg weer richting het Oosten. Daar hadden we ook een trekkershutje voor 1 nacht. Niet echt luxe in zo'n trekkershutje, maar wel goed te doen als het maar af en toe voor een nacht is, wij zijn niet echte kampeerders....dus het was wel even wennen, maar toch wel heel leuk omdat je op deze manier niet de hele week op 1 plek hoeft te zitten, maar je verder kan trekken na elke nacht.

Via Geilo zijn we de volgende dag in de stromende regen weer naar  huis gereden, gelukkig hadden we de rest van de vakantie prachtig weer, een wolk en een zonnetje en vooral niet te warm, want daar houden we niet van. 

Na 2 dagen kwamen Ferry, Marijke, Sanne-Frederique en Mick nog 3 dagen bij ons en dat was ook weer heel erg gezellig. We zijn naar een strandje geweest, we hebben een boottocht gemaakt van Langesund naar Helgeroa en we hebben een heerlijke bbq gehad met ingevroren vlees die ze meegenomen hadden uit NL. Dinsdag ochtend zijn zij weer doorgereden naar Denemarken waar ze ook nog 2 dagen blijven.

Morgen ga ik een dagje naar mijn werk om loon over te maken en vanaf donderdag pendelen we op en neer naar Brunstad, waar de week erna van alles te doen is voor ons en de kids. 

Vrijdag komt (eindelijk !!) Sanne weer thuis. Ze reist met mijn nichtje Rianne mee van Nederland naar Noorwegen en vrijdag pikken we haar weer op op Brunstad, ze heeft het vreselijk naar haar zin gehad in NL, dus ik ben wel benieuwd of ze wel weer zin heeft om terug te komen.....

Tot blogs.....Gina

22 juli 2010

Nederland

Mijn vader & ik

Weer even een nieuw blog, ik ben weer terug uit Nederland. Het was fijn om een lang weekend bij mijn ouders te zijn. Ik zag er best tegenop, want het is heel dubbel, ik wil graag mijn vader weer zien en spreken, maar het doet ook zoveel pijn om te zien dat hij ziek is. De reis ging goed, WJ bracht ons naar de boot in Moss, daar gingen Sanne en ik mee naar Horten, daar stond een taxi klaar die ons naar het vliegveld in Rygge bracht, een ritje van 10 min. In Nederland werden we opgehaald door mijn broer Willem. 


Vrijdagavond had mijn moeder Chinees gehaald en hebben we bijgepraat. Mijn vader had net 4 hele slechte dagen gehad en dat was die vrijdag ook nog goed te merken. Het is elke keer weer opnieuw zoeken naar de juiste hoeveel pijnstillers en hij was ontzettend misselijk geworden van alle morfine. Gelukkig ging het zaterdag en zondag ietsje beter, maar hij kwam niet meer uit zijn ligstoel die hij in de woonkamer heeft staan. Zaterdagmiddag zijn we bij mijn jongste zusje Denise geweest met mijn broer en mijn andere zus, fijn om ook met hun even bij te kletsten, want je bent toch ver weg en maakt de dingen anders mee dan hun. 
Uit eten met Willem, Lianne en Denise bij de Brugwachter

Zaterdagavond ben ik samen met mijn broer en zussen uit eten geweest in de Brugwachter in Apeldoorn, Johanna was ziek, dus die kon er niet veel bij zijn het afgelopen weekend. Gelukkig kon ik zondag even bij haar op visite, zodat ik Yannick en Indy ook nog even kon zien, dat was, ondanks dat ze zich ziek voelde, toch heeeel gezellig !!! Zondag ben ik bij mijn ouders geweest de hele dag, af en toe nog wat dingen bespreken met mijn vader, maar vooral gewoon bij hem zijn....dat was zo goed. 


Hij is wel heel ernstig ziek, maar hij is ondanks alle pijn  en narigheid blij en optimistisch en blij met ons en dat het goed gaat met zijn kinderen en blij dat hij zoveel goede vrienden heeft en blij dat hij zijn geloof in God heeft en dat hij geloofd dat God dicht bij hem is in deze moeilijke tijd en blij met alle 450 kaarten die hij heeft gehad en blij met alle mensen die aan hem en mijn moeder denken . En omdat hij zo in het leven staat nu is het voor ons een stuk makkelijker om ook blij en positief te zijn en er hangt zo'n goede sfeer in zijn huis, dat is heel bijzonder !! Je gaat er soms verdrietig heen en je komt er blij vandaan, zo apart en dat ervaren anderen ook die bij hem en mijn moeder komen. Mijn moeder is ook zo sterkt en zorgt zo goed voor mijn vader !! 


Terwolde...bbq
Zondag werd Sanne opgehaald door Linda, de moeder van haar hartsvriendinnetje Nathalie. Ze mag tot donderdag bij Nathalie logeren en daar heeft ze al zooo lang naar uitgekeken. Daarna blijft ze nog ruim 2 weken in Apeldoorn. Afwisselend bij mijn 3 zussen en af en toe tussendoor naar opa en oma. Voor haar is het ook goed om op deze manier nog even dicht bij opa te kunnen zijn !!! Zondagmiddag waren een heel stel op de Kadijk om te bbq en ik ben daar ook even geweest, even Joke haar nieuwe stekkie bewonderd en weer even bijgekletst met vriendinnen. Ik mis Terwolde toch wel enorm....super om weer even daar te zijn !!!


Maandag heb ik weer afscheid moeten nemen en dat vond ik wel heeeel erg moeilijk !!!! Het is natuurlijk erg onduidelijk hoe het nu verder gaat met mijn vader, maar dat hij ernstig ziek is nu dat is zeker en we gaan maar even afwachten wanneer ik weer snel een weekendje naar NL kan......
Indy, dochtertje van Johanna en Yannick....zo lief....

Onderweg naar NL kwam ik naast een NL echtpaar te zitten die ook op weg waren naar Noorwegen. Ze waren op weg naar hun dochter, die net als wij met man en kids geemigreerd waren naar Noorwegen. Voor mij was dat wel heel aangename afleiding, want ik zat met een steen op mijn maag in het vliegtuig....Vanaf het vliegtuig huurden zij een auto om naar hun dochter te rijden en zij moesten ook de boot Horten-Moss halen en ik kon met ze meerijden, dat was natuurlijk super aardig !! Vanaf de boot stond WJ mij alweer op te wachten samen met Florian.....ook heerlijk om weer thuis te komen in Noorwegen bij hun 2 !!!!
Sanne met de kids van Lianne en GJ, Jessica & Martin

Ondertussen zijn we weer plannen aan het maken voor een korte trip richting Bergen. We hebben dinsdag een andere auto gekocht en gaan zaterdagochtend naar Rosendal, daar blijven we 2 nachtjes in een kleine hut op een camping en daarna rijden we door naar Bergen. Daar hebben we een hotel geboekt voor 2 nachten en dan via Eidsfjord, waar we een nachtje een pension hebben geboekt weer richting Stathelle.


Ondertussen zijn Ferry en Marijke op Brunstad en gaan we samen met hun nog wat leuke dingen ondernemen als wij ook weer terug zijn , als ze een week daar zijn geweest komen ze nog bij ons logeren....dus dat wordt wel gezellig !!!
In de huiskamer van mijn ouders

Ondertussen is het weer een heel verhaal geworden....ik weet dat er ook steeds meer onbekenden met mijn blog meelezen, maar daar houd ik niet echt rekening mee tijdens al het getyp..........het is maar dat jullie het weten en dat ik dit vooral begonnen ben om te bloggen zodat ik niet elke keer naar al mijn familie hetzelfde mailtje aan het typen ben....maar het is natuurlijk altijd leuk om te lezen dat er meer mensen zijn die mijn blog volgen.....
Voor alle foto's van het afgelopen weekend...klik op de link:    FOTO'S