28 augustus 2010

Mijn vader (voor bekenden van mijn vader....)

Ik zal even tijd nemen om mijn blog bij te werken over mijn vader. Hij is heel snel achteruit gegaan de afgelopen 2 weken. Het is begonnen op zijn verjaardag en vanaf dat moment is hij zijn slaapkamer niet meer uit geweest. Vorige week vrijdag vroeg mijn moeder aan de arts of hij kon vertellen wanneer ik het beste vanuit Noorwegen naar Nederland kon komen om nog bij hem te kunnen zijn voor hij overlijd en de arts zei, ze moet het eerste vliegtuig pakken nu die er gaat, want hij gaat nu echt achteruit.

Ik ben afgelopen zondag naar Nederland gegaan en daar heb ik samen met mijn vader, moeder, broer en zusjes 4 onvergetelijke dagen gehad. Alle soorten emoties vliegen voorbij in die 4 dagen, verdriet, blijdschap, dankbaarheid enz. Hij is maandag overbracht naar een hospice, 3 straten verderop en dat is nu een goede plek voor hem. Mijn moeder kan daar s' nachts bij hem blijven slapen en overdag wordt er een groot deel van de zorg overgenomen door vrijwilligers en een verpleegkundige, zodat mijn moeder niet meer zoveel hoeft te regelen en na hoeft te denken over alle medicijnen.

Zondag en maandag waren 2 onvergetelijke dagen, mijn vader was overdag de hele dag helder en we hebben veel kunnen praten, lachen en regelen. Mijn zussen en broer en ik konden de hele dag bij hem zijn. En hij kon al die 4 dagen zeggen dat hij een goede dag had gehad, ondanks alle pijn en alle verdriet, overheerst toch de positieve dingen van die dag bij hem, heel bijzonder.

Na lang nadenken en overleg met de arts en mijn moeder heb ik toch besloten om afgelopen donderdag weer terug te gaan naar Noorwegen, hoewel ik weet dat hij elk moment nu kan overlijden. Het moment kan ook over een week komen en dan was het toch beter om weer terug te gaan naar mijn gezin en om te proberen om extra te werken in het weekend zodat ik bij ben als ik weer terug ga. Een moeilijke beslissing, maar we hebben goed afscheid genomen van elkaar en het is goed zo. Ik ging met een heel erg verdrietig gevoel naar Nederland en ik kom met een heel ander gevoel nu weer aan in Noorwegen, dankzij mijn vader !!!

Volgens de laatste berichten van gisteravond zijn de heldere, wakkere momenten niet zoveel meer aanwezig bij mijn vader, de morfine wordt elke dag flink opgevoerd en daardoor komt hij steeds vaker en langer in een slaaptoestand terecht. Met mijn moeder gaat het goed, ze heeft zoveel en zo goed voor hem en ons gezorgd, wat een sterke vrouw !! Deze info is vooral bedoelt voor bekenden van mijn vader, zodat ze toch op de hoogte blijven hoe het met hem gaat.....

Gina

7 opmerkingen:

Anoniem zei

Tusen takk Gina,det var rørende.

Ønsker dere Guds rike velsignelse,har selv ikke så mange ord,her er man bare stille,det er Gud som nå må virke,og i dine søsken,og det gjør han helt sikkert.En varm hilsen fra oss her, Riki Korsbø-Zwart

Gerlinda & Okke Bloem zei

Heel veel sterkte de komende tijd. Fijn dat je zulke fijne dagen nog hebt kunnen doorbrengen in Nederland samen met je vader en je familie.

Veel liefs,

Gerlinda

Anoniem zei

Sterkte voor jou en je gezin.

En voor je papa.

Fijn dat je nog wat mooie dagen met hem kan doorbrengen.

Ik wens jullie alle kracht en sterkte toe voor in de toekomst!

Groetjes, Gerlinde

Ans zei

Hallo Gina,
Wat geweldig dat je nog naar je vader bent geweest en dat het toch "goede" dagen waren voor jullie allemaal.
Ik wens jou, je gezin en de familie in Nederland ontzettend veel sterkte in deze moeilijke tijd.
Liefs Ans

Anoniem zei

heel veel sterkte voor het verdriet nu en het gemis in de toekomst

Anoniem zei

beste gina, heb me voorgenomen om toch geregeld op je weblog tekijken hoe het met jullie en je vader/moeder gaat, hoewel ik jullie eigenlijk niet persoonlijk ken, maar wel familie ben. ik vind het bijzonder om te lezen hoe jullie allemaal met de situatie omgaan, heel bemoedigend, je zal er later met een heel goed gevoel op terug kunnen kijken, wij hadden dat ook met mijn vader, hoewel hij 10 jaar ziek is geweest, 10 jaar van zorgen voor mijn moeder en ons, maar op het eind goed afgesloten, heel fijn. nogmaals sterkte allemaal, je nicht frieda uit holland

Anoniem zei

Lieve Gina,
Ook wij kennen elkaar niet terwijl ik je tante ben.
Wij zijn fervente Noorwegengangers en volgen belangstellend je site.
Nu is jouw vader stervende en is dat de hoofdmoot om je site te volgen. Veel sterkte vooral omdat je zo ver weg bent van je ouders. Dank voor je mededeelzaamheid over Gerrit, onze zwager.
Je tante uit Hengelo